Η απουσία ναυαγοσώστη από την παραλία του Κιάτου, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, δεν είναι απλώς ένα ατυχές γεγονός. Είναι μια επικίνδυνη επιλογή, με βαριές συνέπειες και ήδη μετράμε τον πρώτο νεκρό.

Το Κιάτο αποτελεί σταθερά έναν τουριστικό προορισμό, με υψηλή επισκεψιμότητα, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα και τις ημέρες καύσωνα. Κι όμως, παρά τον κόσμο, παρά την κίνηση, δεν υπάρχει οργανωμένη ναυαγοσωστική κάλυψη. Αυτό σημαίνει πως σε περίπτωση πνιγμού ή ατυχήματος, η παρέμβαση αργεί ή και δεν έρχεται ποτέ.

Δυστυχώς, την Κυριακή 13 Ιουλίου 2025, οι φόβοι επαληθεύτηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο: ένας 54χρονος άνδρας, πατέρας δύο παιδιών, πνίγηκε μπροστά στα μάτια των λουόμενων. Δεν υπήρχε κανένας να παρέμβει επαγγελματικά. Ούτε ναυαγοσώστης, ούτε εξοπλισμός πρώτων βοηθειών. Οι παρόντες λουόμενοι προσπάθησαν να τον βγάλουν από το νερό και να του κάνουν ΚΑΡΠΑ. Αλλά ένας άνθρωπος έφυγε αβοήθητος.

Η «μη πολυσύχναστη» παραλία και το χαρτί του νόμου

Ο δήμαρχος Κιάτου ισχυρίζεται ότι η παραλία δεν είναι «πολυσύχναστη», επικαλούμενος έκθεση ειδικής επιτροπής. Πράγματι, το Π.Δ. 71/2020 (άρθρο 11, παρ. 4) προβλέπει πως όταν οι λουόμενοι δεν υπερβαίνουν τους 300 ημερησίως ανά χιλιόμετρο ακτογραμμής, η παρουσία ναυαγοσώστη δεν είναι υποχρεωτική. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην παραλία της πόλης αριθμούνται περιπου 2.500, ίσως και περισσότερες ξαπλώστρες!!!

Αλλά εδώ δεν μιλάμε για αριθμούς. Μιλάμε για ανθρώπους. Και η πραγματικότητα στην παραλία του Κιάτου είναι ξεκάθαρη: γεμίζει καθημερινά με τουρίστες, οικογένειες και κατοίκους. Είναι παραπλανητικό και ίσως επικίνδυνο να βαφτίζουμε «μη πολυσύχναστη» μια παραλία με τέτοια προσέλευση, απλώς για να αποφύγουμε το κόστος.

Η ζωή σε ισολογισμούς

Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η πληροφορία ότι σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, εκπρόσωπος της πλειοψηφίας φέρεται να δήλωσε πως «προτιμότερο είναι να πληρώσουμε πρόστιμο παρά να καλύψουμε τα έξοδα ναυαγοσωστών». Αν ισχύει αυτό, τότε δεν πρόκειται για απλή αμέλεια. Πρόκειται για επίγνωση και αδιαφορία. Μια λογιστική αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής.

Ασφάλεια made by TikTok;

Η επιλογή της δημοτικής αρχής να αφήσει την παραλία χωρίς επιτήρηση δείχνει μια βαθύτερη φιλοσοφία: η πρόληψη να υπάρχει στα λόγια και στα reels, αλλά να απουσιάζει στην πράξη. Ο κατά τα άλλα δραστήριος στο TikToker δήμαρχος, που έχει δώσει έμφαση στην επικοινωνία και στις επιτυχημένες αποκριάτικες αμφιέσεις του, φαίνεται να μην έχει δώσει την ίδια σημασία στην ασφάλεια στη θάλασσα. Ή, απλώς, να την αγνόησε.

Ηθική και πολιτική ευθύνη

Όταν ένας άνθρωπος χάνει τη ζωή του στη θάλασσα, δεν φταίει μόνο η «κακιά ώρα». Φταίει και η πολιτεία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο που δεν προνόησε. Η ευθύνη είναι συλλογική αλλά και συγκεκριμένη: αφορά εκείνους που έπρεπε να έχουν λάβει μέτρα και δεν το έκαναν.

Οι δηλώσεις του τύπου «θα το δούμε», οι μεταθέσεις ευθυνών και οι υπεκφυγές δεν είναι πολιτική. Είναι διαχείριση εντυπώσεων. Αντίθετα, αυτό που απαιτείται είναι:

• Δημόσια δέσμευση για ναυαγοσωστική κάλυψη.
• Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης.
• Άμεση δράση ακόμη και με έκτακτη ανάθεση ώστε να προστατευτούν οι λουόμενοι από εδώ και πέρα.

Δεν μπορούμε πια να λέμε “δεν ξέραμε”

Το τραγικό συμβάν στο Κιάτο ήρθε να μας θυμίσει για άλλη μια φορά ότι η θάλασσα δεν συγχωρεί. Δεν υπάρχει περιθώριο για αδιαφορία ή τυπική συμμόρφωση. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να επιλέξει: θα βάλει τον άνθρωπο πάνω απ’ όλα ή θα συνεχίσει να παίζει με τις πιθανότητες μέχρι να χαθεί και άλλη ζωή;

Η πρόληψη είναι επιλογή. Η αδιαφορία επίσης. Και πλέον, έχει ονοματεπώνυμο.