Η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη  να υπαναχωρήσει από το ευρωπαϊκό έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ δεν συνιστά ενεργειακό ανασχεδιασμό, όπως θα προφασιστεί η κυβέρνηση.

Θα είναι στρατηγική ήττα και πολιτικό λάθος πρώτου μεγέθους. Θα πρόκειται για την επιβεβαίωση η Ελλάδα αποδέχεται τη ματαίωση ενός διευρωπαϊκού έργου από την Τουρκία, αλλά και τα τετελεσμένα που θέλει η Άγκυρα να δημιουργήσει στο Αιγαίο με την απειλή των όπλων και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Η εγκατάλειψη του Great Sea Interconnector αποτελεί την εγκατάλειψη μιας πολυεπίπεδης εθνικής στρατηγικής: ενεργειακής αυτονομίας, περιφερειακής διασύνδεσης, ευρωπαϊκής γεωπολιτικής παρουσίας. Με την μη υλοποίηση του έργου, η κυβέρνηση θα υπογράψει πιστοποιητικό αναγνώρισης της «Γαλάζιας Πατρίδας» του Ερντογάν, αποδεχόμενη τη λογική της συγκυριαρχίας του Αιγαίου.

Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ υπάρχει τεχνική ωριμότητα, διαθέσιμη χρηματοδότηση, κατασκευασμένο υλικό αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Αντί η Ελλάδα να στείλει το μήνυμα πως υπερασπίζεται έμπρακτα τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό που η ίδια ανακοίνωσε, παραπέμπει το έργο στις καλένδες.

Αναζητούνται εναλλακτικά σχέδια; Οι αρμόδιοι τα διαψεύδουν, αλλά δεν μπορούν να υποτιμήσουν το γεγονός ότι το Ισραήλ φέρεται ήδη να προκρίνει τη διμερή ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο, διαβλέποντας τις εξελίξεις με τον GSI.

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία ανεβάζει τον πήχη της πρόκλησης: όχι μόνο απαγορεύει έμπρακτα τις έρευνες και τις εργασίες πόντισης ανοικτά της Κάσου -όπως έχει κάθε δικαίωμα να κάνει η Ελλάδα με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας- αλλά διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να επιτραπεί τίποτα χωρίς τη συγκατάθεσή της. Και η ελληνική κυβέρνηση απαντά με αοριστίες, αντί να έχει θέσει ήδη το ζήτημα στην Ευρώπη και  να υπερασπιστεί εμπράκτως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως μας διαβεβαίωνε πρόσφατα.

Αλήθεια, ποια «ήρεμα νερά» εξασφαλίζονται, όταν η χώρα υποχωρεί από τις δικές της στρατηγικές επιλογές και περιορίζεται ασφυκτικά στην υλοποίηση κρίσιμων έργων; Ποιο διεθνές δίκαιο υπερασπιζόμαστε όταν, μπροστά στην πρώτη απειλή, παγώνουμε κάθε σχέδιο και το βάζουμε «στο ράφι» ώσπου δήθεν «να ωριμάσουν οι συνθήκες»;

Με τη στρατηγική της κυβέρνησης, η Ελλάδα αδυνατεί να χτίσει σχέσεις στρατηγικού βάθους με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο  αφού δείχνει φοβική, άτολμη, αναξιόπιστη και αδύναμη, ενώ την κρίσιμη στιγμή αποσύρεται.

Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει η Ελλάδα πρέπει και να έχει και να δείχνει εθνική αυτοπεποίθηση, να είναι αποφασιστική και στρατηγικά προσανατολισμένη. Το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ είναι έργο εθνικό και ευρωπαϊκό, με ειδική γεωπολιτική βαρύτητα, είναι μια γραμμή συνεργασίας και προοπτικής. Αν την κόψουμε, δεν κόβουμε μόνο το καλώδιο. Κόβουμε το νήμα της γεωπολιτικής μας αξιοπρέπειας.

Μπροστά στην επαπειλούμενη στρατηγική ήττα,  το ΠΑΣΟΚ δεν σιωπά.  Οι στιγμές είναι ιστορικές. Το ίδιο και οι ευθύνες. Καλούμε την κυβέρνηση να επιδείξει επιτέλους τη στοιχειώδη εθνική αποφασιστικότητα, πριν να είναι πολύ αργά.