Ενώ ο νόμος είναι σαφής: τα δημοτικά συμβούλια πρέπει να μεταδίδονται ζωντανά ή να είναι διαθέσιμα στο κοινό, για λόγους διαφάνειας, ενημέρωσης και λογοδοσίας. Παρόλα αυτά, στο Κιάτο φαίνεται πως συμβαίνει το αντίθετο: όχι μόνο δεν μεταδίδονται, αλλά τίθεται και φραγμός στην κάλυψη από δημοσιογράφους, καθώς χρειάζεται απόφαση του ίδιου του συμβουλίου για να βιντεοσκοπηθεί η συνεδρίαση! 

Ποιος νόμος προβλέπει κάτι τέτοιο; Κανένας.
Το Σύνταγμα και οι σχετικές διατάξεις για τη λειτουργία των ΟΤΑ προβλέπουν το δικαίωμα στην ενημέρωση και τη διαφάνεια, όχι λογοκρισία και φίμωση. Mάλιστα αναφέρεται ξεκάθαρα, Ανεμπόδιστη η πρόσβαση στους δημοσιογράφους!

Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι αυτή η πρακτική δεν προέρχεται από κάποιον νέο και άπειρο τοπικό άρχοντα, αλλά από έναν δήμαρχο με τέσσερις θητείες στην πλάτη του. Δηλαδή από έναν άνθρωπο που θα έπρεπε να γνωρίζει τη θεσμική του υποχρέωση, αλλά φαίνεται να λειτουργεί λες και είναι ιδιοκτήτης του δήμου, όχι αιρετός εκπρόσωπος των πολιτών.

Αυτή η αυθαιρεσία πρέπει να καταγγελθεί δημόσια, αλλά και να διερευνηθεί αν παραβιάζονται διατάξεις του νόμου, και των μεταγενέστερων ρυθμίσεων που ενισχύουν την ψηφιακή διαφάνεια των συνεδριάσεων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων.

Το να προσπαθεί κάποιος να επιβάλει σιγή ασυρμάτου, ειδικά σε εποχές που η τοπική κοινωνία διψά για συμμετοχή και ενημέρωση, είναι επικίνδυνο.
Αν δεν έχει κάτι να φοβηθεί ο δήμαρχος και το συμβούλιο, γιατί αρνούνται τη δημόσια προβολή των συνεδριάσεων;

Οι πολίτες του Κιάτου έχουν δικαίωμα να ξέρουν τι λέγεται, τι αποφασίζεται και ποιοι αποφασίζουν. Και οι δημοσιογράφοι έχουν υποχρέωση να τους το μεταφέρουν.