«Άνοιξε η κάνουλα» του Δήμου για τις επιχορηγήσεις. «Δεν υπάρχουν δικοί μας και δικοί σας, όλοι ίσοι» λέει και ξαναλέει ο Σταυρέλης, και δεν μπορεί, με τόσες φορές που το επαναλαμβάνει, κάποια στιγμή θα το πιστέψει το ποίμνιο. Αλλά ταυτόχρονα σκέφτεται και «μην ξανοιχτώ και τους χαλάσουν τα λεφτά». Γι’ αυτό και άλλοι Σύλλογοι πήραν ουρά τα χιλιάρικα, κι άλλος Σύλλογος πήρε 800€… 
    «Φτάνουν… Και πολλά είναι… Για να συμμορφωθεί..» είπε ο άλλος ογκόλιθος πολιτικάντης. Βρε παιδιά, δεν το έχετε μάθει τόσα χρόνια; Δεν εξαγοράζονται όλοι! Βέβαια, καλοδεχούμενη η έμμεση παραδοχή σας πως, δίνουμε χρήματα σε συλλόγους, δημοσιογράφους, κ.λπ. προκειμένου να «συμμορφωθούν» και να μην μιλάνε, αλλά ..λίγο άγαρμπη! Αντιλαμβάνεστε τουλάχιστον πως αυτή η τόσο εξόφθαλμη «απάντηση» στην σκληρή κριτική που σας γίνεται αποτελεί και ξεκάθαρη παραδοχή πως η κριτική είναι και σωστή; Γιατί είναι γνωστό τοις πάσι, πως μόνο η σωστή και ειλικρινής κριτική ενοχλεί.
    Η ίδια δημοτική αρχή που έχει δώσει σε σύλλογο 20.000€ συνολικά ως επιχορήγηση, είναι η ίδια που θεωρεί πως 800€ «φτάνουν» για μία θεατρική σεζόν. Βέβαια, αυτό δεν εξηγεί πως γίνεται να πληρώνει ο Δήμος 600€ για μία ημερήσια παράσταση σε άλλο σύλλογο στον Άγιο Βασίλειο, 600€ για μία ημερήσια παράσταση στο Αγγελόκαστρο και 1.620€ για μία ημερήσια παράσταση σε τρίτο σύλλογο στον Άγιο Βασίλειο! Αν δεχτούμε ότι 800€ φτάνουν για μία ολόκληρη θεατρική σεζόν, τότε τα 600€ για μία μόνο ημερήσια  παράσταση αυτομάτως δεν θεωρούνται «σπατάλη δημοσίου χρήματος»; Από την άλλη, κάποιος άλλος, πιο κακοπροαίρετος, θα μπορούσε να το θεωρήσει μέχρι και «εξαγορά σιωπής»… 
    Η αλήθεια είναι πως από μία δημοτική αρχή που έχει παντελή άγνοια επί των θεατρικών, διοργανώνει επικαλυπτόμενα φεστιβάλ αδιαφορώντας για τις «σπατάλες» και δίνει διαφορετικά ποσά, ανάλογα με τον σύλλογο, για τους ίδιους προορισμούς, όλα τα περιμένει κανείς. Αν αναλογιστούμε βέβαια, ότι το όραμα της κεφαλής του Δήμου είναι να δει «Δύο ουζερί, δύο καφετέριες και μία σουβλακερί στην Δημοτική Αγορά» τότε καταλαβαίνουμε πόσο ψηλά είναι το «άραγμα» και η «μάσα» στις προτεραιότητες. 
    Σύντροφοι, για να μην τρέφετε αυταπάτες… Δεν έχω μάθει να χρηματίζομαι για να σιωπώ,  αλλά να ψηφίζομαι για να ομιλώ! Και να είστε σίγουροι, πως αυτό θα συνεχίσω να κάνω!