Ένα περιστατικό βαθύτατης ανθρώπινης οδύνης, που απαιτεί σεβασμό, σιωπή και θεσμική σοβαρότητα, μετατρέπεται σε όπλο πολιτικής σπέκουλας, χυδαιότητας και μικροπολιτικής σκοπιμότητας.

Η άμεση παραίτηση του Αντιδημάρχου και η αποδοχή της από τον Δήμαρχο, πριν ακόμα αποφανθεί η Δικαιοσύνη, ήταν μια καθαρή και θαρραλέα πολιτική κίνηση. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αποδεικνύοντας ότι η ευθύνη δεν μετατίθεται ούτε συγκαλύπτεται. Όμως αυτή η υπεύθυνη στάση δεν ήταν αρκετή για να σταματήσει τον κατήφορο της τοξικότητας.

Αυτό που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ανεκτό είναι η εργαλειοποίηση του ανθρώπινου πόνου και της ευαλωτότητας ως επικοινωνιακός πολιορκητικός κριός. Εκεί που απαιτείται ενσυναίσθηση, θεσμική σοβαρότητα και ευθύνη, κάποιοι επιλέγουν να στήνουν μικροπολιτικά σκηνικά. Η πολιτική ηγεσία οφείλει να σταθεί στο ύψος της: με καθαρό λόγο, πράξεις ουσίας και ήθος, όχι με φτηνές κραυγές.

 Αντί για ενσυναίσθηση και κοινωνική αλληλεγγύη, παρακολουθούμε την ανθρωποφαγία να γίνεται το νέο αφήγημα πολιτικής επιβίωσης. Πολιτικοί καιροσκόποι και αυτοχρισμένοι  ευτελισμένοι φορείς ενημέρωσης που μετατράπηκαν σε δικαστές του πληκτρολογίου, δημιουργώντας έναν αχταρμά ντροπής, με μόνο στόχο να πλήξουν τον Δήμαρχο, λες και εκείνος σήκωσε το χέρι.

Η αλήθεια είναι απλή και σκληρή: η βία πρέπει να καταδικάζεται απερίφραστα. Αλλά το ίδιο και η υποκρισία, η ψηφοθηρική εκμετάλλευση του πόνου, η σιωπηλή συνενοχή όσων στο παρελθόν ανέχθηκαν ή συγκάλυψαν περιστατικά βίας.

Η πιο θλιβερή πτυχή; Ότι μέσα σε αυτό το επικοινωνιακό τοξικό νέφος, ξεχνιούνται τα ίδια τα θύματα. Παιδιά και γυναίκες που βιώνουν τον διπλό εγκλωβισμό: πρώτα στη βία, έπειτα στην δημόσια έκθεση, τον διασυρμό και τη δευτερογενή κακοποίηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα δημόσια πρόσωπα.

Σε τέτοιες στιγμές, η κοινωνία δεν χρειάζεται φωνές που υψώνονται για να φανατίσουν. Χρειάζεται φωνές που θα ψιθυρίσουν αλήθειες, θα στηρίξουν τους ευάλωτους και θα κρατήσουν τον δημόσιο διάλογο σε ύψος.

 Για να πάμε μπροστά, δεν πρέπει να αφήσουμε πίσω μόνο τους θύτες, αλλά και τους υποκριτές.Η βία δεν είναι ποτέ εργαλείο για πολιτικά παιχνίδια. Η κοινωνία αξίζει σεβασμό, αλληλεγγύη και ουσιαστικό διάλογο, όχι λαϊκισμό και ανθρωποφαγία.