Αν σας φαίνεται τραβηγμένο και παράλογο αυτό το συμπέρασμα «διαβάστε» προσεκτικά  τις τελευταίες εξελίξεις.

Στη σύνοδο που κάλεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός πριν λίγες μέρες για την Ουκρανία, μετά τις θλιβερές σκηνές μεταξύ του Προέδρου και Αντιπροέδρου των ΗΠΑ και του Προέδρου της Ουκρανίας στο Λευκό Οίκο δεν εκλήθη η Ελλάδα ενώ εκλήθη η Τουρκία.

Είναι η δεύτερη φορά μετά τη σύνοδο στο Παρίσι την οποία συγκάλεσε ο Ε. Μακρόν που η Ελλάδα δεν καλείται σε σύνοδο « προθύμων» για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα.

Η χώρα μας, αν και έχει στρατηγική θέση για την Ευρώπη φαίνεται πως παρακάμπτεται στις διεργασίες που έχουν αρχίσει για την αμυντική θωράκισή της.

Κάποιοι πιστεύουν πως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως η Ελλάδα θεωρείται δεδομένη.

Το πλέον πιθανό είναι πως η πρόσκληση της Ελλάδας ευθύς εξαρχής στην ίδρυση ενός ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα, θα έβαζε εμπόδια στη συνεργασία αυτού του βραχίονα με την Τουρκία, η οποία λόγω μεγέθους, στρατιωτικής ισχύος, αμυντικής βιομηχανίας και γεωγραφικής έκτασης και θέσης θεωρείται απαραίτητη.

Οι Ευρωπαίοι προς το παρόν φαίνεται να θέλουν να παρακάμψουν τις ελληνικές αντιρρήσεις και διαμαρτυρίες για τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της, προκειμένου να προχωρήσει η ανάσχεση της ρωσικής επεκτατικότητας που απειλεί άμεσα την Ευρώπη.

Οι Ευρωπαίοι κάνουν λάθος. Η Τουρκία του Ερντογάν ως αιχμή του αντιδυτικού ισλαμικού κόσμου, είναι πιο επικίνδυνη από τη  δημογραφικά και βιομηχανικά φθίνουσα Ρωσία.  

Ο αμυντικός βραχίονας που φαίνεται να δρομολογείται για να αντικαταστήσει το ΝΑΤΟ μετά τη διαφαινόμενη απόσυρση των ΗΠΑ, οι οποίες τείνουν χείρα φιλίας στη Ρωσία, εκτός της ΕΕ φαίνεται πως θα συμπεριλαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία και τον Καναδά.

Ο φόβος των Ευρωπαίων για τη Ρωσία και η ανάγκη άμεσης ανάσχεσής της, φαίνεται πως παρακάμπτει τις όποιες αντιρρήσεις δυτικών για το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή σε σχέση με τους δεσμούς του καθεστώτος με την ισλαμική τρομοκρατία και το αντιδυτικό μέτωπο.

Είναι βέβαιο πως αν η Τουρκία συμπεριληφθεί στον αμυντικό βραχίονα της Ευρώπης το εμπάργκο μεταφοράς αμυντικής τεχνολογίας που υπάρχει από μερικές ευρωπαϊκές χώρες θα αρθεί και η Τουρκία θα αποκτήσει τεχνογνωσία για να αναπτύξει περαιτέρω την αμυντική της βιομηχανία.

Με απλά λόγια δεν θα αποκτήσουν με τα  Eurofighter μερικούς πυραύλους Meteor αλλά και την τεχνογνωσία να τους παράγουν οι ίδιοι.

Το ερώτημα που τίθεται είναι μέχρι πού είναι διατεθειμένοι οι δυτικοί να υποχωρήσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν την σύμπραξη της Τουρκίας;

Υπενθυμίζουμε πως δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από το 2021 όταν οι σχέσεις του Γάλλου προέδρου Μακρόν με τον πρόεδρο Ερντογάν είχαν φτάσει στα άκρα.

«Πιστεύω», έλεγε τότε ο Μακρόν, «ότι οι εταίροι δεν έχουν καταλάβει ότι η Τουρκία του 2021 δεν είναι η Τουρκία του 2015 και εννοώ την ηγεσία της, με τις γεωπολιτικές επιλογές της που απειλούν την ασφάλεια».

Κατά τον ίδιο οι επιλογές της Τουρκίας τότε που έβαζαν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ΕΕ ήταν οι εξής:

Όταν η κυριαρχία και τα συμφέροντα ενός κράτους - μέλους της Ένωσης απειλούνται, δεν το αποδεχόμαστε.
Όταν ζημιώνεται η αποτελεσματικότητα της ασφάλειας στη Συρία, απ’ όπου άλλωστε προετοιμάστηκαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 στη Γαλλία, δεν το αποδεχόμαστε.
Όταν δίνεται υποστήριξη στις εξτρεμιστικές ομάδες στη Λιβύη και ενθαρρύνονται επικίνδυνες μεταναστευτικές ομάδες, είναι ένα παιγνίδι ασυμβίβαστο με την ευρωπαϊκή κυριαρχία και τα συμφέροντα της Ευρώπης και της Γαλλίας. Δεν το αποδεχόμαστε.
Όταν υπάρχει μια γεωπολιτική στρατηγική που ενοχλεί τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, αυτό είναι πλέον αδύνατο.»
«Τι πρέπει να κάνουμε;» αναρωτήθηκε ο Γάλλος πρόεδρος.

«Να μην αφήνουμε πλέον τίποτα να περνάει απαρατήρητο, να δρούμε δυναμικά και ξεκάθαρα σε επίπεδο εθνικό, ευρωπαϊκό και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Είμαι υπέρ της συνέχισης του μάξιμουμ των σχέσεων με τη μεγάλη αυτή χώρα, παραμένοντας όμως ανένδοτοι στις διαφωνίες».

Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε προχθές πως τώρα που το ΝΑΤΟ πλέον δεν απολαμβάνει τη στήριξη των ΗΠΑ, η ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει αμυντικά δίχως την Τουρκία, καθώς αυτή έχει τον μεγαλύτερο στρατό στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και λόγω της ισχυρής αμυντικής της βιομηχανίας.

Ο Ερντογάν φαίνεται να αλλάζει γραμμή πλεύσης και από εκεί που έπνεε τα μένεα εναντίον της Ευρώπης και της Δύσης τώρα ισχυρίζεται πως η Τουρκία πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ. Ο Ερντογάν έχει αποδειχτεί μετρ των οβιδιακών μεταμορφώσεων.

Ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε πως το κλίμα μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας είναι θετικό, και πως επιθυμεί να παραμείνει ως έχει.

Η Τουρκία αλλάζει προσανατολισμό και προσαρμόζεται με ταχύτητα στις εξελίξεις. Οι εξελίξεις αυτές παρουσιάζουν κινδύνους αλλά και ευκαιρίες.

Οι διαφορές της Ελλάδας με την Τουρκία και το Κυπριακό παραμένουν «αγκάθια» στις διεργασίες που γίνονται για τη δημιουργία ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα. Η Ελλάδα όμως είναι χώρα του σκληρού πυρήνα της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Είναι βέβαιο πως Ελλάδα και Τουρκία θα πιεστούν να λύσουν τις διαφορές μεταξύ τους.

Τούτο ενέχει κινδύνους αλλά συνιστά και μια ευκαιρία η ΕΕ να υποστηρίξει καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο των θαλασσών που είναι η πάγια ελληνική θέση.  

Η Τουρκία έχει βλέψεις περιφερειακής δύναμης και αυτό σε αυτήν τη φάση μπορεί να μην ενοχλεί το Λονδίνο αλλά θα έπρεπε να ενοχλεί το Παρίσι και τη Ρώμη που είναι μεγάλες μεσογειακές δυνάμεις και η Τουρκία τις εκτοπίζει από την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.  

Το εθνικιστικό-ισλαμικό καθεστώς της Άγκυρας φαίνεται πως επιδιώκει την αύξηση της επιρροής στο εσωτερικό ευρωπαϊκών χωρών μέσω δικτύων μουσουλμάνων μεταναστών και τζαμιών.

Σε αρκετές χώρες αυτό είναι αισθητό και έχει γίνει αντιληπτό από τις αρχές ασφαλείας.

Η άνοδος των ακροδεξιών στην Ευρώπη σε πολλές περιπτώσεις αλλάζει τις ισορροπίες. Τα κόμματα που τοποθετούνται σε αυτό το μέτωπο διάκεινται φιλικά προς τη Ρωσία και εχθρικά προς το ισλάμ.

Η κατάσταση είναι περίπλοκη, δεν χρειάζονται βιαστικές κινήσεις αλλά χρειάζεται εγρήγορση...

liberal.gr