Στις 7 Φεβρουαρίου του 1963, σημειώθηκε τσουνάμι στον Κορινθιακό Κόλπο με το παλιρροϊκό κύμα να προκαλεί μεγάλες καταστροφές και 4 νεκρούς και ακόμη 26 τραυματίες.

Το πρωτοφανές αυτό παλιρροϊκό κύμα που σάρωσε από 2-3 χλμ. δυτικά από το Αίγιο έως την περιοχή του Νέου Ερινεού, το οξύμωρο είναι πως δεν προήλθε από σεισμό. Οι κάτοικοι άκουσαν αρχικά μια υπόκωφη βοή και όταν βγήκαν έξω για να δουν τι συμβαίνει, είδαν τη θάλασσα να υποχωρεί και να απομακρύνεται από την παραλία και μετά από ελάχιστα λεπτά τεράστιες μάζες νερού ύψους 6 μέτρων (κάποιοι ανέφεραν πως έφτασαν ακόμη και 20 μέτρα) έπληξαν με σφοδρότητα τις ακτές, παρασύροντας τα πάντα.

Χαρακτηριστικό της βιβλικής καταστροφής, είναι πως βρέθηκαν βάρκες πάνω σε σκεπές σπιτιών σε απόσταση δεκάδων μέτρων από τη θάλασσα, οι ακτές γέμισαν με ψάρια ενώ τις επόμενες μέρες έβρισκαν χταπόδια ακόμα και πάνω σε δέντρα.

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση;

Από τη στιγμή που το τσουνάμι δεν προκλήθηκε από κάποιον σεισμό, η επιστημονική εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι οφειλόταν σε κατολίσθηση που έγινε στον πυθμένα του Κορινθιακού, κάτω από τον οποίο περνάει το μεγάλο σεισμικό ρήγμα που προκάλεσε και τον μεγάλο σεισμό του Αιγίου της 15ης Ιουνίου του 1995.

Πλήγηκαν οι περιοχές των Σελιανιτίκων, Λόγγου, Άκολης, Λαμπιρίου και Ν. Ερινεού, όπου ο όγκος του νερού έφθασε πάνω από τη σημερινή παλαιά οδό Αιγίου-Πατρών.

Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία

Όπως αναφέρουν μάλιστα οι ιστορικοί, σε κοντινή απόσταση, αλλά ανατολικά του Αιγίου έγινε και το τεράστιο παλιρροϊκό κύμα, που το 373 π.Χ. μετά το σφοδρότατο σεισμό των 9 ρίχτερ περίπου, κατεδάφισε κι εξαφάνισε από τον χάρτη την πρωτεύουσα της Αχαΐκής Συμπολιτείας, την Ελίκη. Μιας πόλης 40.000 κατοίκων που χάθηκε κάτω από τη γη.

Τελευταία φορά πάντως που προκλήθηκε τσουνάμι στην Ελλάδα ήταν στο Αιγαίο πέλαγος το 1997, όταν ένας σεισμός 6,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ είχε σηκώσει παλιρροϊακό κύμα ύψους δεκάδων μέτρων.

Η σεισμική δράση που παρατηρείται από την αρχαιότητα έως και σήμερα στο Αιγαίο, οφείλεται στο γεγονός ότι εδώ συναντώνται η ευρωπαϊκή και η αφρικανική πλάκα, με την αφρικανική πλάκα να διεισδύει κάτω από την ευρωπαϊκή.