• Η εποχή µας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο, µας παρέχει την ελευθερία να υπερβούµε όρια, να εξερευνήσουµε και να αυτοπροσδιορίσουµε την ατοµικότητά µας, πέρα και πάνω από κοινωνικούς κανόνες, συµβατικότητες, ή άλλες ετερονοµίες. 

Στην εικαστική αυτή έκθεση χρησιµοποιώ ανθρώπινες φιγούρες ως µέσο για να εξερευνήσω την προσωπική ταυτότητα και, ιδιαίτερα, πώς η συνεκτική συνάρθρωση, αλληλεπίδραση και διάδραση νου και σώµατος σφυρηλατούν και διαµορφώνουν την ατοµικότητα και προσωπικότητα.

Ο πολυδιάστατος µηχανισµός όπου το σώµα και το πνεύµα αντιπαλεύουν ή αλληλοσυµπληρώνονται σε µια δυναµική ισορροπία µετεξέλιξης, απεικονίζεται διαθλαστικά µέσω της δυϊκής σηµειολογίας των εικονιστικών συστατικών που διακρίνονται από διαφορετική τεχνική, υλικό, και τεχνοτροπία.

 Οι φιγούρες που αποδίδονται µε κάρβουνο αντιπροσωπεύουν το φυσικό σώµα µε όλες τις δυνάµεις και τους εγγενείς περιορισµούς του, ενώ οι µορφές που καλύπτονται µε εικονιστικά µοτίβα ξυλογραφίας συµβολίζουν την απεριόριστη, εσώτερη ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης στην οποία αποτυπώνονται βιώµατα, µνήµες, εµπειρίες, συναισθήµατα. 

Επιπλέον, η παραλλαγή και διαφοροποίηση του πορτραίτου που προσιδιάζει σε επένθετη µάσκα, υποδηλώνει οπτικά και σηµασιολογικά τη θολή ασάφεια µεταξύ πραγµατικού και ιδεατού.

Τα εικονιστικά στοιχεία στα έργα µου είναι αισθητικά επηρεασµένα από την αρχαία ελληνική
τέχνη, της οποίας η φιλοσοφία έχει καταγωγικές ρίζες στα ιδανικά της τελειότητας. 

Η τελειότητα στην αρχαία Ελλάδα ως αυταξία εστίαζε στην ιδανική ισορροπία σώµατος και νου,
τα οποία θεωρούνταν θεϊκά δώρα στους θνητούς. 

Τα έργα µου, ωστόσο, αµφισβητούν αυτό το αρχετυπικό ιδανικό της τελειότητας αντιπαραβάλλοντάς το µε τις ατέλειες που φέρουµε εσωτερικά και εξωτερικά. Καθώς µεγαλώνουµε, ωριµάζουµε και βιώνουµε συνεχώς νέες εµπειρίες, ας θυµόµαστε ότι τις ατέλειές µας πρέπει να τις αποδεχόµαστε, να τις εκτιµούµε και να τις αγαπάµε, διότι αυτές οι εγγενείς και ετερογενείς ατέλειες µαρτυρούν την µακρόχρονη
ύπαρξή µας στη Γη, αποτυπώνουν τις εµπειρίες µας, και συνδιαµορφώνουν την προσωπικότητα και ετερότητά µας µε αυθεντικότητα. 

Τελικά, αυτές οι ατέλειες είναι που µας κάνουν µοναδικούς και ξεχωριστού

Ποια είναι η Χρυσάνθη Μαγγίδη. γεννήθηκε στην Αθήνα, έζησε και µεγάλωσε στις Η.Π.Α., ταξίδεψε πολύ και µορφώθηκε τόσο στην Αµερική όσο και στην Ευρώπη, αφοµοιώνοντας και συνδυάζοντας επιδράσεις και από τις δύο ηπείρους. Σπούδασε στο Dickinson College, Η.Π.Α.

(2013-2016), όπου αρίστευσε και αποφοίτησε µε τριπλή ειδίκευση στις Καλές Τέχνες, την Αρχαιολογία και την Ιστορία της Τέχνης (BA). 

Συνέχισε µε µεταπτυχιακές σπουδές στη Ακαδηµία Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. (2017-2019) όπου έγινε δεκτή µε τιµητική υποτροφία και της απονεµήθηκε το Masters of Fine Arts (MFA) µε ειδίκευση στη ζωγραφική. 

Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών και µεταπτυχιακών της σπουδών έγινε αποδέκτης πολλών ακαδηµαϊκών διακρίσεων και βραβείων. 

Το 2021 έλαβε µε άριστα δεύτερο δίπλωµα Masters (ΜΑ), στην Αρχαιολογία της Ελλάδας και της Ανατολικής Μεσογείου από το Τµήµα Αρχαιολογίας του Ε.Κ.Π.Α. και στη συνέχεια έγινε αποδεκτή ως
υποψήφια διδάκτωρ στο ίδιο πανεπιστήµιο στην Κλασική Αρχαιολογία και Τέχνη.

Η Χρυσάνθη διδάσκει Καλές Τέχνες και Ιστορία της Τέχνης ως συνεργάτιδα-καθηγήτρια στο Αµερικανικό Κέντρο Αρχαιολογίας στις Μυκήνες, ενώ συµµετέχει επίσης για πολλά χρόνια ως αρχαιολόγος σε αρχαιολογικές ανασκαφές στις Μυκήνες και τη Λαµία. Έχει αποκτήσει πολύτιµη εµπειρία ως επιµελήτρια εκθέσεων σε γκαλερί τέχνης, και εργάζεται ως σύµβουλος 

δηµοσίων σχέσεων και µέσων κοινωνικής δικτύωσης στην AGORA Gallery της Νέας Υόρκης.
Κύρια ασχολία, ωστόσο, της Χρυσάνθης είναι η ζωγραφική. Έχει συµµετάσχει σε συλλογικές
εικαστικές εκθέσεις και διαγωνισµούς ζωγραφικής στο εξωτερικό, ενώ έχει παρουσιάσει
ατοµικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα (Δηµοτικές Πινακοθήκες Λαµίας, Νέου
Ηρακλείου, Κορίνθου)