Πήγε με λεωφορείο των ΚΤΕΛ στα μέρη που είχε ζήσει σαν παιδί και εκεί έδωσε το τέλος. 

Στενοί φίλοι και συγγενείς του αυτόχειρα είναι αδύνατον να βρουν λόγια παρηγοριάς για τη μητέρα του. Μια γυναίκα που έμενε μαζί με τον 46χρονο και τον στήριζε. Μια μάνα που ανεβαίνει πλέον ένα Γολγοθά που φαντάζει ατελείωτος.

Όσοι γνώριζαν τον αυτόχειρα στον Πύργο, έβλεπαν έναν ήσυχο άνθρωπο, ένα καλοκάγαθο παλικάρι, που πολλές φορές ακόμα και τώρα στην ηλικία των 46, κυκλοφορούσε στην πόλη μαζί με την μητέρα του. Έδειχνε κλειστός και ίσως φοβισμένος, όσοι τον είχαν γνωρίσει μιλούσαν για ένα σπάνιο χαρακτήρα, ευαίσθητο, που ο κόσμος μας, μάλλον του φαινόταν σκληρός.

Αποφάσισε να γράψει τον επίλογο της ζωής του και φαίνεται πως τα σχεδίασε όλα με ακρίβεια. Τη μέρα… μια μέρα γιορτής, που κάθε άνθρωπος δέχεται ευχές, είναι με φίλους, νιώθει γεμάτος από αγάπη, εκείνος μάλλον ένιωσε το αντίθετο. Το πρωί πήγε στην εκκλησία για να προσκυνήσει τον Άγιο Αθανάσιο, το όνομα του οποίου έφερε…

Το μεσημέρι της Τετάρτης έφυγε από το σπίτι του στην οδό Παπαφλέσσα. Έβγαλε στα ΚΤΕΛ ένα εισιτήριο για το Βούναργο, το χωριό που κατάγεται η μητέρα του και λέγεται πως είχε ζήσει αρκετά. Κατέβηκε από το λεωφορείο και ανηφόρισε μέσα από το χωριό για μια παλιά αγροικία σε κτήμα της οικογένειας στην άκρη του Βουνάργου στη βόρεια πλευρά του χωριού. Εκεί έγραψε τον επίλογο, το απόγευμα της Τετάρτης. Της μέρας που γιόρταζε…

Η οικογένεια του ανησύχησε, όταν έφτασε το βράδυ και δεν επέστρεψε. Ο φόβος για το κακό τους κυρίεψε. Την Πέμπτη δηλώθηκε η εξαφάνιση του και άρχισαν οι έρευνες. Η Αστυνομία δεν έχασε χρόνο. Γρήγορα βρήκε τη διαδρομή προς το ΚΤΕΛ και από εκεί για το Βούναργο. Οι έρευνες συνεχίστηκαν εκεί. Βούναργο και Ξυλοκέρα. Και η τραγική επιβεβαίωση του φόβου όλων δεν άργησε να έρθει.

Ο Θανάσης βρέθηκε απαγχονισμένος από τους αστυνομικούς μέσα στην αγροικία, με ενδείξεις ότι το κακό είχε συμβεί την προηγούμενη ημέρα. Στον Πύργο η είδηση έφερε μια παγωμάρα και ένα μούδιασμα στην κοινωνία.

«Ένας συμμαθητής μας, ένα σπάνιο σε χαρακτήρα παιδί δεν άντεξε αυτό το κόσμο και είχε το θάρρος να κάνει αυτό που θα τον λύτρωνε… Ζούσε σαν ένα πρόβατο σε κοινωνία λύκων… Καλο κατευόδιο Θανάση και όταν ξανακαθίσω στην γωνία μου για καφέ που πέρναγες και σε έβλεπα, θα σε ξαναχαιρετήσω νοερά για να σε φανταστώ να χαμογελάς» τόνισε στο ilialive.gr, ένας παλιός συμμαθητής του.