Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η 8η του Μάρτη είναι μια αγωνιστική, ιστορική επέτειος του γυναικείου κινήματος για την ισότητα των δύο φύλων. Στις 8 Μαρτίου 1857 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη προχώρησαν σε απεργία και διαδήλωση για να κερδίσουν σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Αυτή η ημέρα αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία και προάγγελο για άλλες που βάφτηκαν με αίμα. Στην Ελλάδα, η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στις 13 Απριλίου 1892, από τις υφάντριες του εργοστασίου των Αδελφών Ρετσίνα στον Πειραιά, ενώ τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν πολλές κινητοποιήσεις για την κατάκτηση των γυναικείων εργασιακών δικαιωμάτων.

Στη χώρα μας, παρόλο που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει σημαντικά βήματα για ισότητα δικαιωμάτων μεταξύ των δύο φύλων, παρά τις πολλές γυναικείες κατακτήσεις στην πολιτική και κοινωνική ζωή, παρά το γεγονός ότι  αναχρονιστικές και συντηρητικές νοοτροπίες και προκαταλήψεις που σχετίζονται με τα έμφυλα στερεότυπα έχουν υποχωρήσει, η πραγματικότητα καταδεικνύει πως, ακόμη και σήμερα, η έμφυλη ανισότητα παραμένει. Καθημερινά έρχονται στο φως περιστατικά έμφυλης βίας και ανισότητας σε όλες της τις μορφές (σωματική, ψυχολογική, οικονομική, σεξουαλικήβία,trafficking). Πιο συγκεκριμένα, καταγγέλλονται 
περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, γυναικοκτονίες, σεξουαλική παρενόχληση και βιασμοί σε διάφορους εργασιακούς χώρους από εργοδότες και ιεραρχικά ανώτερους που φανερώνουν τον ρόλο που επιφυλάσσει το κοινωνικό σύστημα στις γυναίκες καθώς και την όξυνση των έμφυλων στερεοτύπων που συνθλίβουν την προσωπικότητά τους.

Παράλληλα, οι γυναίκες πλήττονται περισσότερο από τις κρίσεις, βιώνουν την ανεργία, την υποαπασχόληση και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, περιορίζεται η δυνατότητά τους για επαγγελματική εξέλιξη και αντιμετωπίζουν αδικίες και ανισότητες, ενώ η μητρότητα λειτουργεί -κυρίως στον ιδιωτικό τομέα-ανασχετικά στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Η εξωτερική εμφάνιση ή η ηλικία είναι συχνά προϊόντα εκμετάλλευσης από τους εργοδότες ή κριτήρια επιλογής σε εργασιακές θέσεις. Επίσης, διατηρείται το φαινόμενο «της γυάλινης οροφής», (αόρατα εμπόδια εξέλιξης εξαιτίας ανισοτήτων), καθώς και η μειωμένη πρόσβαση των γυναικών στα οικονομικά και πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων. Δυστυχώς, και στον χώρο της εκπαίδευσης, το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων συναδέλφων δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά δικαιώματα στις γυναίκες, με αποτέλεσμα να γίνονται κατάφωρες αδικίες και διακρίσεις σε βάρος τους.

Εμείς καλούμε τις γυναίκες συναδέλφους μας να εντείνουμε όλοι μαζί τους αγώνες μέσα από το Σωματείο μας, για να διασφαλίσουμε καλύτερες εργασιακές συνθήκες και για να μπορεί κάθε εργαζόμενη να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση, την κάθε είδους διάκριση, τη βία, την ανισότητα. Εμείς θα αγωνιζόμαστε , διαρκώς, για δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, για ίση αμοιβή της ίσης εργασίας, για κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και για σταθερή και μόνιμη εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα για  όλες τις γυναίκες. Θα διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για τις αναπληρώτριες, προστασία της μητρότητας για αυτές, με διεκδίκηση άδειας επαπειλούμενης κύησης, 5μηνη άδεια κύησης και λοχείας, 9μηνη άδεια ανατροφής με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους. Μειωμένο ωράριο εργασίας για γονείς με παιδιά ΑΜΕΑ, χωρίς περικοπές των αποδοχών τους. Άδειες ασθένειας τέκνου για όλους τους αναπληρωτές, χωρίς καμία περικοπή των αποδοχών τους. Επανασύσταση της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελούς και  διακριτής δημόσιας υπηρεσίας. Επίσης, ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, κοινωνικής φροντίδας, και στήριξης για τα θύματα της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας (ψυχολογική, νομική και κοινωνική στήριξη). Δωρεάν παιδικούς σταθμούς στους χώρους εργασίας και παροχή παιδικών κατασκηνώσεων και υπηρεσιών δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά. Ένταξη στην εκπαίδευση της σεξουαλικής αγωγής και μαθημάτων για την ισότητα των φύλων και νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία.

Η 8η Μαρτίου είναι μια μέρα μνήμης και αφύπνισης όλων μας για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, που καθημερινά αναλαμβάνουν πολλαπλούς και ετερόκλιτους ρόλους. Ο δρόμος για την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας μοιάζει ακόμα μακρύς καθώς σε κάθε χειραφετημένη γυναίκα αναλογούν πολλαπλάσιες που αποθαρρύνονται στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους σε διάφορους τομείς. Επιβάλλεται τα αγκυλωμένα κοινωνικά μοντέλα να διαλυθούν και να υπάρχει ισοτιμία, δικαιοσύνη και ελευθερία για όλους. Επιβάλλεται αγώνας μέχρι την οριστική εξάλειψη όλων των έμφυλων ανισοτήτων, όλων των έμφυλων διακρίσεων και του σεξισμού, μέχρι την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας παντού και για όλες τις γυναίκες!! Πιο επίκαιρο από ποτέ το ποίημα που ακολουθεί:

"Γυναίκα" του Τόλη Νικηφόρου
Κάθε μικρή σου υποταγή
μειώνει τη δική μου ελευθερία
εμένα ταπεινώνει
κάθε χαμένο σου δικαίωμα
πληγώνει τη δική μου αξιοπρέπεια
κάθε παραπανίσιο σου φορτίο
έχει σε μένα ρίζες προγονικές
κάθε σε βάρος σου αδικία
είναι μια στυγερή κλοπή
απ’ το παγκάρι της δικής μου εκκλησίας
κι όταν εσύ λιποψυχείς
εγώ είμαι ο αληθινός προδότης

στέκεσαι δίπλα μου
στο σπίτι, στη δουλειά ή στο οδόφραγμα
με τα ίδια μάτια
ελεύθερα ατενίζουμε τον ήλιο
περήφανοι
ασυμβίβαστοι
ωραίοι μέσα στο τόσα ελαττώματά μας
εμείς που η φύση έταξε σε σάρκα μία.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η ΑΔΕΔΥ  τιμώντας την Ημέρα της Γυναίκας έχει προκηρύξει  για την Παρασκευή 8 Μαρτίου  2024 πανδημοσιοϋπαλληλική στάση εργασίας στο Δημόσιο, από τις 11:00 π.μ.  μέχρι τη λήξη του ωραρίου  εργασίας.  Την ίδια ημέρα  ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων  και η  ΟΛΜΕ έχει  προκηρύξει συμπληρωματική 3ωρη στάση εργασίας από τις 08:00  έως τις 11:00 πραγματοποιώντας  24ωρη Απεργία.

Καλούμε όλες και όλους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία και στις συγκεντρώσεις που έχουν διοργανωθεί.  (Για την Αθήνα: στις 12.00 στην πλατεία Κλαυθμώνος για τις εκδηλώσεις για την Ημέρα της Γυναίκας και στις 13.00 στα Προπύλαια ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου).