Η Ελληνική Γλώσσα περιλαμβάνεται ανάμεσα στις λεγόμενες «ζωντανές» γλώσες όχι μόνο γιατί την ομιλούν έντεκα εκατομμύρια Έλληνες στην Ελλάδα και μερικά ακόμη εκατομμύρια Ελλήνων που κατοικούν εκτός αυτής, αλλά και διότι έχει εμπλουτίσει πολλές άλλες γλώσσες που ομιλούνται ανά την Υφήλιο. Το αλφάβητό της, το λεξιλόγιό της, η σύνταξή της, τα πνευματικά έργα που έχουν συνταχθεί σε αυτήν αποτελούν εργαλεία και αστείρευτη πηγή «δανείων» προς άλλες γλώσσες.  
Έτσι παρά το γεγονός ότι η Ελληνική Γλώσσα δεν είναι ευρέως διαδομένη, εν τούτοις η σύνδεσή της με τον Δυτικό Πολιτισμό είναι αυτή που την κατατάσσει ανάμεσα στις σπουδαιότερες Γλώσσες τού ανθρωπίνου Γένους. Η Ελληνική Γλώσσα ήταν το σημαντικότερο «εργαλείο» των αρχαίων ημών προγόνων με το οποίο ανάπτυξαν τον πρώτο χρονικώς ανθρωποκεντρικό Πολιτισμό που εμφανίστηκε στο πρόσωπο της Γης. Τα πρώτα λογοτεχνικά έργα, οι πρώτες τραγωδίες και κωμωδίες, τα πρώτα φιλοσοφικά ρεύματα, σωρεία επιστημών (ιατρική, μαθηματικά, αστρονομία) εκφράστηκαν μέσω αυτής τής γλώσσας, την οποία έχουμε τη τιμή να μιλάμε ακόμη. Είναι γεγονός ότι η Ελληνική Γλώσσα στο πέρασμα των αιώνων έχει εξελιχθεί, όμως διαπιστώνουμε ότι παρά τις αλλαγές επί  τής ουσίας ομιλούμε την ίδια γλώσσα με αυτήν που ομιλούσε ο Όμηρος ή οι Μυκηναίοι.
Η Ελληνική Γλώσσα επί σειρά αιώνων απετέλεσε τη lingua franca τού Αρχαίου Κόσμου γεγονός που εξυπηρέτησε τη διάδοση ων πνευματικών επιτευγμάτων των Αρχαίων Ελλήνων εκτός των γεωγραφικών ορίων τής Ελλάδας και πέρα από το χρονικό πλαίσιο στο οποίο εκτείνεται ο Αρχαιοελληνικός Πολιτισμός.
Η σημαντικότερη συνεισφορά τής Ελληνική Γλώσσας στην Ανθρωπότητα είναι ότι προσφέρει μέχρι και σήμερα σε όλους τούς ανθρώπους έναν αστείρευτο πλούτο λέξεων και εννοιών που «γονιμοποιούν» τις γλώσσες που ομιλούνται και –το κυριότερο- με τη γνώση-χρήση τους προάγεται η σκέψη. 
Ναι μεν κι εμείς χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας ξένες λέξεις (κομπιούτερ, πάρκινγκ, σούπερ-μάρκετ κα), που έχουμε εισαγάγει από επικρατούσες στην εποχή μας γλώσσες, πλην όμως αυτές που έχει εξάγει η Ελληνική Γλώσσα και έχουν γίνει αυτουσίως αποδεκτές και ενταχθεί στα λεξιλόγια αυτών των γλωσσών έχουν να κάνουν κυρίως με έννοιες, η εμπέδωση των οποίων βοηθούν τον γνώστη να βελτιώσει τον τρόπο σκέψη του και αντιληφθεί πληρέστερα τον κόσμο, (όπως π.χ. οι λέξεις criterion, symmetry, antithesis, logic και αναρίθμητες άλλες) και όπως έχει πει και ο Αυστριακός φιλόσοφος Ludwig Wittgenstein «Τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του ανθρώπινου μυαλού. Όσα ξέρω είναι αυτά για τα οποία έχω λέξεις.» και ως προς αυτό ως Έλληνες θα πρέπει να αισθανόμαστε ιδιαιτέρως τυχεροί και ταυτοχρόνως να έχουμε τη συναίσθηση της ευθύνης μας για τη διατήρηση και τη μεταλαμπάδευση τής γλώσσας μας.    

Ιωάννα Κασίμη

Ειδική Σύμβουλος 
Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας

Πρόεδρος 
Συνδέσμου Γυναικών Ηπείρου με έδρα την Αττική