Τη Δευτέρα 31 – 3 – 2025, αλλά και την Τρίτη 1 – 4 – 2025 με αφορμή τον εορτασμό του παιδικού βιβλίου οι μαθητές των τμημάτων Β1 και Β4 είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μία διαδικτυακή συνάντηση με τη συγγραφέα παιδικών και εφηβικών βιβλίων, Αγγελική Δαρλάση. 

Συγκεκριμένα, οι μαθητές του Όμιλου Φιλαναγνωσίας του σχολείου μας σε συνεργασία με τη Δανειστική μας βιβλιοθήκη, αφού διάβασαν προηγουμένως τα βιβλία της με τίτλο «Όταν έφυγαν τα αγάλματα» και «Το αγόρι στο θεωρείο, υπέβαλαν ερωτήσεις σχετικά με αυτά. Τα ερωτήματα σχετίζονταν με τις πηγές έμπνευσής της συγγραφέως, τον χρόνο που απαιτείται για τη συγγραφή ενός βιβλίου, τον τρόπο επιλογής του θέματος και του εξωφύλλου, κτλ. 

Στην ερώτηση σχετικά με την απόφασή της να γίνει συγγραφέας η Αγγελική Δαρλάση απάντησε ότι το έναυσμα της έδωσε η έμφυτη περιέργειά της, η ενασχόλησή της με το διάβασμα και η ανάγκη αναζήτησης της αλήθειας χωρίς καμία διάθεση για ωραιοποίηση.

 Αφετηρία για ένα βιβλίο συχνά μπορεί να είναι μια φωτογραφία, η οποία κινητοποιεί τη φαντασία ενός λογοτέχνη, ενώ το ενδιαφέρον για έναν λογοτέχνη επίσης μπορεί να βρίσκεται στην οπτική γωνία, που θα υιοθετηθεί.

Σχετικά με το έργο της «Όταν έφυγαν τα αγάλματα…» η συγγραφέας αναφέρθηκε σε όλη την προετοιμασία της αρχαιολογικής υπηρεσίας της Αθήνας για την απόκρυψη των αγαλμάτων, εστιάζοντας σε άγνωστες λεπτομέρειες που γνώρισε για αυτό το θέμα, μετά την αναζήτηση των ιστορικών πηγών της εποχής. 

Ενημέρωσε επίσης τα παιδιά για τη στενή σχέση των βιβλίων της με τις θεατρικές παραστάσεις, καθώς πολλά από αυτά έχουν μεταφερθεί στο θέατρο, ενώ κατά τη γνώμη της η εφηβική ηλικία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αφού στους εφήβους συνυπάρχουν τα συναισθήματα της οργής, αλλά και της αισιοδοξίας, η διάθεση αλλαγής του κόσμου και ο αυθορμητισμός, τα οποία εκλείπουν στις επόμενες ηλικίες.

Στη συνέχεια οι μαθητές του Β1 υπέβαλαν τις δικές τους απορίες για το βιβλίο «Το αγόρι στο θεωρείο». 

Απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα για τον τρόπο έρευνας, που προηγείται της συγγραφής, η Αγγελική Δαρλάση μας ενημέρωσε ότι ασχολήθηκε εκτενώς με αρχεία σχετικά με τους πρόσφυγες του 1922, αλλά και με θέματα σχετικά με τα σύγχρονα κύματα μεταναστών, την υποδοχή, τις συνθήκες εγκατάστασης και διαμονής τους, καθώς και με την αντιμετώπισή τους από την τοπική κοινωνία. 

Ορισμένες σκηνές μάλιστα είναι εμπνευσμένες αποκλειστικά από ιστορίες σύγχρονων προσφύγων, καθώς ο βίαιος εκτοπισμός πληθυσμών είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο. Σχετικά με την οπτική αφήγηση που χρησιμοποιεί, μας είπε ότι προτιμά τον παντογνώστη αφηγητή, που προσδίδει στοιχεία ρεαλισμού στην αφήγηση, ενώ ο μαγικός ρεαλισμός παρέχει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να αμφιβάλλει για τα γεγονότα. Οι μαθητές επίσης πληροφορήθηκαν για τον τρόπο επιλογής του τίτλου, αλλά και του εξώφυλλου, αλλά και για τη συνεργασία που απαιτείται, προκειμένου να εκδοθεί ένα βιβλίο.

Καταλήγοντας, η συγγραφέας, Αγγελική Δαρλάση, συμπέρανε ότι η τέχνη αποτελεί για την ίδια έναν μοναδικό τρόπο τέχνης, μέσω της οποίας εκφράζει τα προσωπικά της βιώματα και τις σκέψεις της , χωρίς να χρειάζεται να εκθέσει τον εαυτό της. Αντιθέτως, φορώντας ένα προσωπείο, μια μάσκα, έχει τη δυνατότητα να υποδυθεί πολλούς και διαφορετικούς ήρωες. Τέλος, για την ίδια η τέχνη επιτελεί μια θεραπευτική λειτουργία τόσο για τον συγγραφέα, όσο και για τον αναγνώστη, για αυτό η ενασχόληση με αυτήν είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη.

Yπεύθυνες καθηγήτριες : Mαρία Κοντοχριστοπούλου, Ιωάννα Διαμαντοπούλου.