Αφήνει σαφείς υπαινιγμούς για προχειρότητα, έλλειψη συντονισμού και πολιτική αμηχανία.

Σχολιάζει επίσης τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που ανακοίνωσε ο Δήμος, δίνοντας τη δική της οπτική για το ύφος και τις πραγματικές ανάγκες της πόλης με μια διάθεση να ξεκαθαρίσει «τι είναι γιορτή για τα παιδιά». Θέτει το ερώτημα αν η πόλη χρειάζεται λαμπιόνια ή σχέδιο και πού τελειώνει η γιορτινή διάθεση και αρχίζει η επικοινωνιακή υπερβολή.

Αναφέρεται και στις ξαφνικές αλλαγές στο ΓΠΣ που έφτασαν στο Δημοτικό Συμβούλιο «εν μία νυκτί». Αλλαγές που, όπως υποστηρίζει, αλλάζουν το καθεστώς ίσως με τη δημοτική αρχή να απαντά λακωνικά:«Ό,τι καταλάβατε, καταλάβατε».Μια απάντηση που μάλλον άφησε περισσότερες σκιές παρά διευκρινίσεις.

Και ίσως το πιο ηχηρό σημείο: μιλά για την Τουριστική Λουτρακίου, αποκαλύπτοντας ότι τα χρέη φτάνουν τα 17.000.000 ευρώ, την επικείμενη Γενική Συνέλευση των μετόχων στο ΔΣ, μιλώντας για μια κατάσταση που, όπως λέει, «δεν κρύβεται άλλο κάτω από το χαλί».

Η τοποθέτησή της στα ως άνω θέματα είναι αιχμηρή και θέτει ερωτήματα που δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν.