Ποιά Αριστερά,με ποιούς αριστερούς; Του Γιάννη Πανούση
... ο επαρχιωτισμός της αριστερής όχθης..
F.Scott-Fitzgerald,Επιστροφή στη Βαβυλώνα

Τα ποικίλα αριστερά μορφώματα που λειτουργούν στο πολιτικό πεδίο,οφείλουν πριν από τις διακηρύξεις τους και τις μεγαλοστομίες τους,να προβούν σε μία στοιχειώδη αυτοκάθαρση.

Έχουν καταληφθεί από καιροσκόπους[παντός καιρού και ανέμου],από παρελθοντολόγους[που νέμονται ανερυθρίαστα τα κλέη παλαιών γνήσιων αριστερών/αγωνιστών],από ‘χρήσιμους ηλίθιους’ κι από ‘παλιοκαραβάνες’που οδηγούν τη χώρα σε θεσμικές αρρυθμίες και σε πολιτική καχεξία.Κομματικοί νεο-φεουδάρχες διακωμωδούν τις βασικές αρχές και ,για να μεταφέρουν τις δικές τους ενοχές σε άλλους, δημιουργούν λυκοφιλίες μίας χρήσης ή μίας ψηφοφορίας,προκαλώντας έτσι αστάθεια στους οπαδούς και αντιπάθεια στην κοινή γνώμη

Πρέπει κάποια στιγμή ‘να μπουν τα μυαλά τους στη θέση τους’ γιατί οι εν ψυχρώ αποκαθηλώσεις και οι εν θερμώ φοβίες ήττας ,ρευστοποιούν αξίες χωρίς να έχουν κάποιο θετικό ιδεολογικο-ηθικό αποτέλεσμα[αυτό που ο λαός ονομάζει ‘τζάμπα μαγκιές’]

Η ιστορική μνήμη διδάσκει ότι όποιος επικαλείται τα κατά περίπτωση standars του αριστερόμετρου κι όποιος στηρίζεται στους αριθμούς και στους συσχετισμούς ,μπορεί να νομίζει ότι είναι καίσαρας ή ισοβασιλεύς ή κήνσορας,στο τέλος όμως θα γίνει ένας επαίτης ψήφου από ένα κοινωνικό σύνολο που θα τους ξε-χάσει γιατί γίνανε [εκόντες/άκοντες] ‘δραπέτες των δημοκρατικών παραδόσεων’
ΥΓ.’…η κυβέρνηση Κονδύλη δεν επέτρεψε να συμμετάσχουν ως υποψήφιοι στις εκλογές του 1926 όσοι είχαν διατελέσει υπουργοί υπό τον Πάγκαλον…’[Θ.Διαμαντόπουλος,Χωρίς στέμμα-η αβασίλευτη του Μεσοπολέμου]