Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με τον Νίκο Ανδρουλάκη-να μην έχει καν βήμα στην βουλή-κατάφερε να πετύχει ένα εντυπωσιακό 11,46% και να έχει ανεβάσει κατά 3,5% τα ποσοστά του κόμματος από το 2019.

Αυτό το κατάφερε  έχοντας μια σωστή, λογική αντιπολίτευση.

Εξέθεσε χοντρά τον π/θ για τις υποκλοπές, τα γαλάζια επιδόματα και άλλες παλινωδίες της κυβέρνησης.

Στήριξε όμως την εθνική στρατηγική σε άμυνα, εξωτερική πολιτική, υγειονομικά μέτρα. Στήριξε  στον Έβρο. 

Από την άλλη, πρότεινε ένα μείγμα διαφορετικής οικονομικής πολιτικής, στοχευμένο, κοστολογημένο και θύμισε στην αγορά ότι το ΠΑΣΟΚ μοιράζει την μπάλα, δεν είναι Νουδού που είναι μόνο για τους μεγάλους.

Παράλληλα ρετουσάρισε την εικόνα του και έβγαλε στα κανάλια μια νέα γενιά στελεχών που ξέρουν τι λένε και γιατί το λένε. 

Ο Νίκος Ανδρουλάκης πέτυχε μια πρώτη μεγάλη νίκη για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και διαβάζοντας εύκολα τον πανικό στον ΣΥΡΙΖΑ παίξει φουλ επίθεση από την αρχή σε όσες σπόντες και κατηγόριες του πέταξε ο Τσίπρας δηλώνοντας:

Καλύτερα οι κ.κ. του ΣΥΡΙΖΑ να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν για τις επικίνδυνες θέσεις τους στα εθνικά θέματα όπως ήταν οι «Πρέσπες του Αιγαίου» και «η θάλασσα δίχως σύνορα», για τα «τοπικά νομίσματα» και την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης.

 Κύριε Τσίπρα, ο πολιτικός σας κατήφορος είναι ανάλογος με τον εκλογικό σας κατήφορο.

 Ξύσατε τον πάτο του βαρελιού πάνω στην αγωνία της πολιτικής σας επιβίωσης, φτάνοντας στο σημείο να αγκαλιάσετε τα στελέχη του Πάνου Καμμένου, να ξεπλύνετε την κυβέρνηση της χρεοκοπίας του Κώστα Καραμανλή εντάσσοντας στα ψηφοδέλτιά τον Ευάγγελο Αντώναρο και απευθύνοντας προσκλητήριο μέχρι και στους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη και των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα αποκαλύπτοντας γιατί δεν ψηφίσατε την τροπολογία, που απαγόρευε σε μια νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση να συμμετέχει στο δημοκρατικό μας πολίτευμα»

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καθώς και η ηγετική ομάδα που τον περιβάλλει πρέπει να κοιτάξει να διαχειριστεί την δυναμική που έχει αναπτυχθεί, να συνεχίσει στην ίδια στρατηγική και να μείνει μακριά από αλαζονικές συμπεριφορές. 

Επίσης να φροντίσει να διευρύνει και να στηρίξει τον ήδη μεγάλο μηχανισμό του σε θεσμούς, φορείς και αυτοδιοίκηση.

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ παρ΄όλη την ήττα του 2019, είχε διατηρήσει ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο.Το 31,53% είναι ένα τεράστιο ποσοστό. Υπήρχε κόσμος που τον πίστευε -ακόμα - και κόσμος που τον προτιμούσε από τη δεξιά. Περίμενε αυτός ο κόσμος μια αντιπρόταση και η αλήθεια είναι ότι  και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε πολλές μα πολλές ευκαιρίες στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως άσκησε μια αντιπολίτευση αούα, σε όλα λάθος. 

Την περίοδο της πανδημίας διαδήλωναν για τον Κουφοντίνα, στον Έβρο είχαν ''εφεύρει'' την νεκρή Μαρία, έβαζαν τον Παπαδημούλη και τον Αρβανίτη στην  Ευρωβουλή να βρίζουν την χώρα, μισόλογα για τον φράκτη του Έβρου, στα Τέμπη ''στήριζαν'' τον σταθμάρχη ενώ προσπάθησαν να μας βγάλουν όλους τρελούς για τους πλειστηριασμούς. 

Ενόψει δε των εκλογών της 21/5/2023 παρουσίασαν ένα οικονομικό πρόγραμμα που είχε τα πάντα, κάθετη μείωση φόρων και κάθετη αύξηση δαπανών, συντάξεων και μισθών χωρίς πολλά πολλά.Το ΓΛΚ του κράτους το υπολόγισε στα 81δις ευρώ! Πάρε κόσμε έλεγαν ,αλλά ο κόσμος δεν πήρε.

 Το αποτέλεσμα το είδαμε στην κάλπη.

Καταρχήν να πούμε το εξής. 

ΣΥΡΙΖΑ ίσον Τσίπρας, χωρίς Τσίπρα δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ ή υπάρχει ως ένα κόμμα όπως ήταν παλιά, του 4-5% δηλαδή. Το πολιτικό κεφάλαιο του κόμματος είναι ο Τσίπρας, μπορεί λίγος ή ψεύτης για κάποιους αλλά κλέφτη δεν τον λές, ο Τσίπρας λοιπόν  κακώς δεν έφτιαξε το ΄19 ένα νέο κόμμα από την αρχή όπως τον συμβούλευαν κάποιοι. Θα είχε τελειώσει από τότε με τους σκουρλέτηδες και θα είχε ανανεώσει το προφίλ του έχοντας ως στόχο την μεγάλη κεντρώα δεξαμενή ψηφοφόρων.

Όσες προσπάθειες όμως και να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας προς το κέντρο θα πέφτουν στο κενό όταν στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να λειτουργεί εντός, μια κάστα κινηματικών τύπων με έντονη διαδικτυακή δραστηριότητα και αρκετό στρατό τρολ να τους ακολουθεί, μια ψιλοπυροβολημένη ομάδα στελεχών όπως ο Παύλος Πολάκης-που παρά τη μνημονιακή διακυβέρνηση- ακόμα φαντασιώνονται ένα νέο ΕΑΜ και απειλούν με λαϊκά δικαστήρια.

Όλοι αυτοί θα εντείνουν την ριζοσπαστικοποίηση της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ με φυσικό επακόλουθο την απομάκρυνση των πασοκογενών φηφοφόρων.

 Το έναυσμα της επίθεσης προς το ΠΑΣΟΚ το έδωσε όμως ο ίδιος ο αρχηγός λέγοντας με πικρία:

Οι προοδευτικές δυνάμεις στις οποίες τείναμε το χέρι της συνεργασίας, καθόλη την προεκλογική περίοδο είχανε μέτωπο σχεδόν αποκλειστικά ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.Και χθες, την ώρα μιας ιστορικής εκλογικής νίκης της Δεξιάς, αυτοί πανηγυρίζανε περισσότερο από τους Νεοδημοκράτες για την πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.Εμείς κοιτάζαμε τη χώρα.Εκείνοι το δικό τους το χωράφι.

Πέρα από τον προφανή στόχο ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει τον αντι-ηγεμονικό ψήφο μιας παντοδυναμίας Μητσοτάκη και να μετριαστεί η ζημιά, στόχος είναι η προσέλκυση ψηφοφόρων της αριστεράς, λίγο δύσκολο βέβαια να το καταφέρει καθώς αυτοί που έφυγαν, έχουν κοινό αντιμνημονιακό -ιστορικό- αγώνα και δεν εφάπτονται πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η διαμάχη  λοιπόν γίνεται για αυτό το 8,61% που χωρίζει  ΣΥΡΙΖΑ με  ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι. Υπολογίστε επίσης ένα ανάλογο ποσοστό που ψήφισε ΝΔ αλλά δεν είναι δεξιοί.

Από αυτό το ποσοστό ο μόνος που μπορεί να εισπράξει ψήφους είναι μόνο ο Ν.Α.

Σε 9 περιφέρειες επίσης το ΠΑΣΟΚ ήρθε δεύτερο κόμμα και αυτό φέρνει έναν αέρα αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Δεν είναι λίγοι οι Πασόκοι, που όχι μόνο το πιστεύουν ,αλλά αισθάνονται σίγουροι για την 2η θέση!

Στις δημοσκοπήσεις που θα έρθουν θα δούμε ακριβώς τις τάσεις] και δεν αποκλείεται να δούμε μέχρι και ανατροπές.

mifi(Μιχάλης Φιλιάνδρας)