Του μέλλοντός μας τις στιγμές

ποιός θα μαντέψει;

Ξανθή Κουτσογιάννη,Στιγμές

Προφανώς η Πολιτική είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση[αν δεν αποτελεί ‘παίγνιον’]

Προφανώς η εφαρμογή πολιτικής προ’υ’ποθέτει σχέδιο και πρόγραμμα

Προφανώς μία επιτυχημένη πολιτική ασκείται από συνεπείς πολιτικούς

Προφανώς η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα αυτή την εποχή θυμίζει ξεκουρντισμένο ρολό’ι’

Μολονότι η εξήγηση είναι πολύ σύνθετη θα αρκεστώ στη διατύπωση επτά επιμέρους ερωτημάτων,στο βάθος ή στην προέκταση των οποίων μπορεί να κρύβεται η ουσία της κρίσης

1.γιατί εμφανίζονται συνεχώς κάποιοι ‘ψωνισμένοι’ που θέλουν να σώσουν τη χώρα;μήπως πριν παρασύρουν, με το λα’ι’κίστικο λόγο τους, τον όχλο θα έπρεπε να προβλέπεται κάθε τριετία έλεγχος των πνευματικών και ψυχικών λειτουργιών των ενλόγω;

2.γιατί ορισμένοι εξακολουθούν να μιλάνε για συγκλίσεις και Μέτωπα,αφού ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν[λόγω προσωπικών αντιπαθειών] ,ούτε αντικειμενικά γίνεται[λόγω αντιρρήσεων της ‘βάσης’];τόσο ‘ψημένοι’ πολιτικοί δεν μπορούν να βρουν ένα άλλο αφήγημα να προβάλλουν;

3.γιατί κάποιοι ζητάνε να δούνε τα προγράμματα των κομμάτων,ενώ ούτε τα διαβάζουν ,ούτε τα κατανοούν;’αλλωστε ποιό κόμμα που κυβέρνησε εφάρμοσε το πρόγραμμά του;

4.γιατί τα διάφορα αριστερά μορφώματα συνεχώς ‘επανεκκινούν’ με τα ίδια πρόσωπα;πόσο μη-ιδεοληπτικό μυαλό χρειάζεται για να καταλάβουν οι ηγεσίες του ότι κουράσανε τα παλιά τρικ;

5.γιατί πάμπολλοι πολίτες έχουν περάσει από την καταγγελο-μανία και τη δικο-μανία στη συνωμοσιο-μανία;δεν έχουν αντιληφθεί ότι όπου επικρατεί ο όρος ‘μανία’[συμπεριλαμβανομένης της εξουσιο-μανίας των υποκρυπτόμενων]ποτέ δεν υπάρχει αίσιο τέλος;

6.γιατί το ‘’Τίποτα’’ κινητοποιεί τους χαμένους του παιχνιδιού και το ‘’Τα πάντα όλα’’σαγηνεύει τους απογοητευμένους από τον ορθολογισμό;μπορεί η απάντηση στο Κακό να είναι το Χειρότερο;

7.γιατί μερικοί διανοούμενοι και δημοσιογράφοι δηλώνουν ότι είναι ανεξάρτητες φωνές και γραφίδες[sic],ενώ στην πραγματικότητα εξ-υπηρετούν τις κατευθυντήριες γραμμές[για να μην πω,τις εντολές] των αφεντικών τους;χρειάζονται ονόματα και διευθύνσεις γι’ αυτή τη διαπίστωση;

Με τα παραπάνω ενδεικτικά ερωτήματα δεν προσπαθώ να δαιμονοποιήσω την όλη κατάσταση,ούτε να αγιοποιήσω όσους δεν εντάσσονται στις κατηγορίες αυτές

Απλώς δηλώνω ότι βλέπω,διαβάζω και κρίνω ποιός λέει αλήθεια,ποιός κατασκευάζει ‘μετα-αλήθειες’ και ποιός διακινεί βολικά [κατά περίοδο και περίσταση] ψέματα

Αυτός δεν πρέπει να είναι ο ρόλος του πολίτη,ανεξάρτητα σε ποιές αρχές/αξίες προσωπικά πιστεύει ή τι/ποιόν ψηφίζει;