Οι προ-τάσεις για υποψηφιότητες εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν απέφυγαν τον χρωματισμό
Η ΝΔ άφησε πίσω της τις γαλαζολαχανί εκδοχές και προτίμησε μία μπλε[με ελαφρά γκρίζα απόχρωση]υποψηφιότητα διχρωμίας
Το ΠΑΣΟΚ,χάνοντας την ευκαιρία της πρώτης κίνησης,επέμεινε[όπως κάνει πολύ καιρό τώρα] σε άχρωμη υποψηφιότητα
Ο ΣΥΡΙΖΑ ,σταθερός στις παραλλαγές του ‘κόκκινου’,προέβαλε υποψηφία με πορφυρί φόντο
Οι παραπάνω χρωματικές επισημάνσεις σε καμμία περίπτωση δεν ακυρώνουν την ποιότητα των υποψήφιων,τινές των οποίων είναι αξιόλογοι κι έμπειροι πολιτικοί
Απλώς θεωρώ υποκριτικό να δηλώνουν άπαντες ότι ο θεσμός απαιτεί συναίνεση και μετά να προωθούν-πάλι άπαντες-τους ‘δικούς τους’ υποψήφιους,στο όνομα αποφυγής του πολιτικού κόστους
ΥΓ.Θέλω να πιστεύω ότι η παλιά ιστορία των ‘έγχρωμων ψηφοδελτίων’[ως παλαιοκομματική αντίληψη κι όχι βέβαια ως ψηφιακή πρακτική]έχει εκλείψει
ΥΓ2.Επειδή η εικόνα υπερσκελίζει την ουσία μήπως θα όφειλαν οι υποψήφιοι ν’αποφεύγουν τις συναντήσεις ‘κορυφής’ με γκουρού;
ΥΓ3.Οι υποψηφιότητες δεν γεννάνε συν-αισθήματα λόγω παρελθόντος ,αλλά πρέπει να εξασφαλίζουν θεσμικές προσδοκίες ισοπολιτείας για το μέλλον
ΥΓ4.Το κρίσιμο ερώτημα για τον μη-ψηφίζοντα ,για Πρόεδρο της Δημοκρατίας[του], λαό:με ποιόν είσαι;με τις [αυτ]απάτες των κομματικά αόμματων ή με τα ψέμματα των κατευθυνόμενων ΜΜΕ;
Η απάντηση γνωστή: με τον Κανέναν

Γιάννης Πανούσης